POETICA

Bismilah! Lapsi që shkruan, dëshmi shkrimin ka Gjithçka mban një emër, por emri nuk është gjithçka Ti je qenia e vetme që të gjithë Emrat

Kur të dy grinden, asnjëri s’binden Kur njëri qetësohet, tjetri dorëzohet Kur të dy zemërohen, të dy lëndohen Kur njëri fal, të dy shërohen Kur

I ngulitur në Pikën që askujt s’i ngjan Vizatoj rrathët që janë të ngjashëm Çdo rreth i vogël mbetet brenda të madhit Po nuk pati

Ndonjëherë pyetjet janë dhimbje e përgjigjet ilaç për t’u shëruar Ndonjëherë prania jote nuk çmohet deri sa ti të kesh munguar, Pergjigjet më të mëdha

Kam kohë që nuk jam dukur edhe pse kurrë s’jam zhdukur Me dhembjet e kohëve të shkuara, të sotmen e kam bërë të bukur Unë

Mezi kam pritur ta rrëfej këtë gjë Është diçka që në heshtje më nuk mund ta lë Njëherë një burrë kishte dy gra Njërën Ahirete,