RUH

O rrugëtar!Shpirti im është i paanë dhe mes nuk kaPër mua mbetesh asgjë nëse nuk je gjithçkaPër mua mbetesh gjithçka nëse je asgjëGabon nëse pohon

Kur të mungon e vërteta,ngushëllohesh me gjërat që asaj i ngjajnëDhembja e fshehur në zemër,shpaloset nga sytë që për mungesën qajnëDhe sado lotë të rrjedhin,Zjarrin

Ujë është Dashuria për Pemën e JetësKur takon rrënjën, i jep gjallëri degësRrënja që mban trungun duke u thelluarËshtë për t’u ujitur, jo për t’u

Fshehtësi! Kjo është fjala që emërton ekzistencën tonë. Në botën materiale, ashtu siç e lodhë shikimi syrin, duke vështruar nga toka hapësirën qiellore, edhe mendja

Partiturat janë varreza e notat epitafe me emra, Si mund ta njohësh një gjendje që nuk e ka ndier zemra?! Notat janë dëshmi se ka

Një copë e një zemre të thyer vlen më shumë se bota e tërë Se dhembja që të ka goditur, zemrën të ndjeshme për botën

Çdo largim me Ty më afron Çdo ndarje me Ty më takon E Jotja është çdo derë ku trokas I Yti është çdo Emër i

“Bëhu!” tha Dashuria dhe Zemra për të dashur u bë Dielli i jep Tokës, por kurrë nuk i kërkon gjë “Ndizu!” tha Dashuria dhe Dielli

S’ka dhembje që nuk tretet dhe nga gjurmët e saj një udhërrëfim që s’mbetet S’ka fjalë të pavlerë, por ka zemra që fjalët s’i kanë

O ti shpirt i ndjeshëm! Vetëm ai çelës që hap drynin është i vlefshëm Një farë sado të jetë e mirë, mirësinë e shfaq vetëm

Çaje zemrën e nxirri fjalët që çdo zemre i duhen Ç’punë bëjnë ilaçet që brenda arkave ruhen? Zbriti fjalët e zemrës nga Qielli i Shtatë

Lutja është Bukuri e Pafundme, nëse lutësi humbet veten Vetja është e tepërt, nëse kërkuesi gjen Jetën Durimi është Parajsë, nëse di të durojë i