Malli më mori për netët
kur hëna ndahej e ne bashkoheshim,
Gjithë bota ruhej brenda nesh,
edhe pse nga bota largoheshim,
Qaj për netët e përndritshme
kur koha nuk matej me orë,
Krojet dhe detet e gjithë Tokës
nuk shprehin dhembje sa një lot njerëzor,
Emri i Të Dashurit çdo lutje e bën të bukur,
Dashurinë do ta gjesh kur veten ta kesh humbur. ~ Fatmir Muja
www.fatmirmuja.net 2017
Po largohem nga qeliaAmanet e ke këtë letërFjalët do të mbeten të rejaKur letra të jetë e vjetërNë qelinë e dynjasëSi dritare ty të pataMos
Po nuk ndjeve mall,S’mund ta çmosh dashurinëUshqimin e shijojnë të gjithë,A mund ta shijosh urinë?Asnjëri s’e do gabiminTë gjithë e duan faljenËshtë lehtë ta shijosh
A ka mbetur gjë pa u thënë?A ke ngelur gjë pa u shkruar?S’ka të re asgjë mbi dheKrejt janë thënë, por s’kanë mbaruar.A ia vlen
