Njëri e shau tjetrin dhe s’la gjë të ligë pa i thënë
Tjetri qëndroi në heshtje sikur Hyjnorja gjuhë të mos i kish’ dhënë
Heshtja acaroi sharësin dhe të sharit i tha me zemërim:
Aman, përse nuk më shan, apo e meriton këtë përçmim?
I shari e pa qetësisht dhe buzëqeshja në fytyrë iu ngjall
“E ku t’i gjej të sharat, – i tha – “më thuaj ti, ku t’i marr?
S’mund ta nxjerrësh nga goja atë që s’e ka zemra
Nga fruti s’merr lëng tjetër veç atij që ka brenda. ~ Fatmir Muja
KU KA NDEZJE, KA DHE DRITË
S’ka zemër që nuk ka dritëS’ka dritë që s’dëbon errësirënPo s’guxove ta ndezësh zemrënPër shkak të keqes, ndëshkon të mirënDhe ti je vetë e miraQë
