Të jesh gjallë, të mos ndiesh mall
Nuk është paqe, është ndëshkim
Kur një zemër e do tjetrën,
as në ndarje s’ka largim
Në brendinë e zemrës së gjallë
Ndjenjat vijnë si mysafirë
Sa të gëzon një “mirë se erdhe!”
Aq të dhemb një “lamtumirë!”
Përtej gëzimit, përtej dhembjes
Gjallon shpirti që i ndien të dyja
Edhe në qofshim të arsyeshëm
Në dashuri s’duhet arsyeja. ~ Fatmir Muja
KU KA NDEZJE, KA DHE DRITË
S’ka zemër që nuk ka dritëS’ka dritë që s’dëbon errësirënPo s’guxove ta ndezësh zemrënPër shkak të keqes, ndëshkon të mirënDhe ti je vetë e miraQë
