ASGJË S’NA POSHTËRON VEÇ DIJES SË GABUAR

ASGJË S’NA POSHTËRON VEÇ DIJES SË GABUAR

Kur tjetrin e duam, veset e mangësitë s’ia shohim
Kur tjetrin e urrejmë, virtytet dhe vlerat s’ia njohim
Kështu katandisemi gjithnjë në greminat e jetës
Jo për shkak të tjetrit, por për shkak të vetes
S’na lëndon padija, as fati i shkruar
Asgjë s’na poshtëron veç dijes së gabuar
I vetmi gjynah – mosnjohja e vetes
Ushqehemi me gënjeshtra në emër të Së Vërtetës.
○ Fatmir Muja

Kategorija:

Shpërndaj:

KU KA NDEZJE, KA DHE DRITË

S’ka zemër që nuk ka dritëS’ka dritë që s’dëbon errësirënPo s’guxove ta ndezësh zemrënPër shkak të keqes, ndëshkon të mirënDhe ti je vetë e miraQë

PO S’HYRE NË ASNJË ZEMËR, JE VEÇ EMËR

Nëse për ty ndiejnë mall, je gjallëDuke munguar, i pranishëm ke mbeturPo s’hyre në asnjë zemër, je veç emërEdhe në qofsh i pranishëm, ke vdekurMund

DASHURI QUHET KUR TË MUNGON EDHE PSE NUK TË DUHET.

– Larg syve, larg zemrës!– E ç’të them unë tyqë largësinë s’e mat me zemër, por me sy?Nëse dashuria shtohet me takimindhe pakësohet me ndarjenLargimi